Melle Hammer (1956) beweegt zich op het vlak van letterontwerpen, grafische vormgeving en beeldende kunst. Hij beweegt zich met grote inventiviteit tussen diverse disciplines en weet steeds verrassende vondsten toe te passen in zijn werk. In de voorruimte van Huis de Pinto maakt hij een beeldend gedicht met sprokkel-tekens: gevonden objecten die samen een talig karakter hebben. In de leeszaal exposeert hij zijn tijdloze kalender.
Bij Huis de Pinto presenteert Melle een 'Sprokkeltekst' en 'Portret van een jaar' (1 januari tot en met 31 december; is het een ei of een labyrinth? Een masker?)
Over de sprokkeltekens zegt hij:
'...Ik verzamel tekens van de straat: door het passerende verkeer vervormd en platgereden plastic of ijzerdraad. Resten van iets. Onderdelen niet groter dan korps 1000. Ik kan het niet laten. Ze zijn als letters uit een taal die ik niet ken, dus neem ik ze mee naar huis. Op een rijtje aan de muur gemonteerd lijken ze samen een bericht. Er zijn momenten dat ik denk te weten wat er staat.'
vrije toegang tijdens openingsuren
