…bestaat er een plek waar we niet op doorreis zijn? Gedesoriënteerd, beduusd, verward, verloren, verdwaasd, verbijsterd, versuft, verslagen, verbouwereerd, verdwaald: in die familie van termen voel ik me thuis. Dat is dus mijn plek, de woorden die me op de wereld zetten.
Gracia Khouw onderzoekt de manier waarop taal in onze beeldcultuur een steeds grotere rol speelt. In haar composities met tekst en lettertekens worden taalregels ondersteboven gekeerd om de complexe relatie tussen kijken, lezen en denken te ontleden.
Voor Huis De Pinto maakt Gracia Khouw een tekstbeeld dat in de loop van de expositie zal groeien. De teksten zijn fragmenten uit gesprekken die ze zal voeren met mensen die Huis De Pinto een warm hart toedragen. Onderwerp van de gesprekken is een citaat uit het boek Waar ik nu ben van Jhumpa Lahiri. Hierin staat de vraag centraal ‘bestaat er een plek waar we niet op doorreis zijn?’ Deze vraag intrigeert haar omdat deze gaat over de verbinding tussen taal, plaats en persoonlijke geschiedenis. Is Huis De Pinto een beschutte plek waar je even niet op doorreis bent en contact maakt met anderen? Actueel is ook de vraag: wat betekent Huis De Pinto als ontmoetingsplek in coronatijd?
Deze expositie is tot 1 september te bezoeken.