Huis de Pinto exposeert kunst waarin taal en boeken een rol spelen. Carla van Beurden (1951) is oorspronkelijk opgeleid als schilder. Haar werk ontwikkelt zich al geruime tijd richting het grensvlak van taal en beeld. Langzamerhand raakte zij steeds meer gefascineerd door het uitsnijden van teksten in uiteenlopende materialen.
Voorheen maakte zij installaties met bomen waarin vogels en de namen van vogels een belangrijke rol speelden. Bij toeval kwam zij een tekst van Jacques P. Thijsse tegen die haar buitengewoon fascineerde. Hij beschrijft hoe hij in de maand mei naar de duinen ging om de zang van de nachtegaal te bestuderen. Zijn annotatie van deze zang bleek een waar klankgedicht waar Van Beurden meteen mee aan de slag ging. Zo werden vogels, vogelgeluiden, teksten en gedichten over vogels een nog belangrijkere inspiratie voor haar werk en nam taal de overhand in haar werk.
Van Beurden gebruikt teksten uit gedichten over vogels en de (menselijke) natuur, met name strofen uit de poëzie van Jan Hanlo, J. C. Bloem, T. S. Elliot en Emily Dickinson .
Ze snijdt haar teksten uit gevonden materialen, zoals isolatiefoam, dat in allerlei maten en kleuren op straat te vinden is. De werken bevestigt zij met enige afstand van de muur. Zo geven ze hun schaduw aan de muur.
Curator Jacqueline Verhaagen